De werkdruk bij het basisteam van de politie neemt toe. Dat is een bekend probleem in veel gemeenten en regio’s. Hoe zorg je ervoor dat politieprofessionals zich kunnen richten op hun kerntaken, zonder dat leefbaarheidsproblemen blijven liggen? Er is een innovatieve aanpak ontwikkeld die als voorbeeld kan dienen voor gemeenten door het hele land.

Niet automatisch de politie, maar de juiste partij aan zet

Leefbaarheidsmeldingen zijn meldingen die gaan over situaties die de leefomgeving van inwoners beïnvloeden, zoals geluidsoverlast, overlast door buren, zwerfafval of kleine verstoringen van de openbare orde. Dit soort meldingen heeft vaak een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid: zowel de gemeente als de politie spelen hier een rol.

Het is echter niet altijd nodig dat de politie als eerste en direct aanspreekpunt fungeert bij deze meldingen. Door een goed systeem van triage toe te passen, kan per melding worden bepaald welke partij het meest geschikt is om in te grijpen. Hierbij wordt eerst gekeken of er sprake is van bijvoorbeeld geweld of specifieke politiebevoegdheden die alleen de politie kan inzetten. Zo niet, dan kan de melding verantwoord en effectief worden opgepakt door de boa’s van de gemeente, die binnen hun bevoegdheden vaak adequaat en zonder onnodig risico te lopen kunnen optreden.

Mocht tijdens de afhandeling blijken dat een melding toch zwaardere inzet vraagt, dan kan altijd worden opgeschaald naar politie-inzet. Zo ontstaat een flexibel en doeltreffend systeem, waarbij politie en gemeente hun krachten optimaal benutten en onnodige druk op de politie wordt voorkomen.

 

Beslismomenten expliciet maken: ruimte voor verbetering

Het proces van melding naar afhandeling kent veel impliciete beslismomenten. Vaak wordt onbewust gekozen voor politie-inzet, terwijl boa’s dezelfde meldingen vaak adequaat en zonder onnodig risico te lopen kunnen behandelen. Door deze beslismomenten expliciet te maken en vast te leggen in een beslisboom, ontstaat een helder en werkbaar systeem. Dit ontzorgt de politie en benut de gemeentelijke expertise beter.

Deze ontlasting creëert waardevolle ruimte voor de politie. In plaats van reactief bezig te zijn met het afhandelen van leefbaarheidsmeldingen, krijgen wijkagenten en andere politiemedewerkers de mogelijkheid om zich meer te richten op proactief wijkwerk. Ze kunnen vaker de straat op, zichtbaar zijn in de buurt, preventief optreden en werken aan het vergroten van het veiligheidsgevoel. Dit draagt niet alleen bij aan het terugdringen van misdaad, maar verhoogt ook de betrokkenheid en vertrouwen van inwoners in hun politie.

Een blauwdruk voor gemeenten en regio’s

Wat deze aanpak zo waardevol maakt, is dat de principes en het model breed toepasbaar zijn. Veel gemeenten kampen met vergelijkbare uitdagingen rond werkdruk en taakverdeling tussen politie en gemeente. De werkwijze met een slimme triage en beslisboom is daarmee een concrete blauwdruk die overal gevolgd kan worden.

Door anders te kijken naar processen en beslismomenten, en het inrichten van een triage met heldere criteria, ontstaat een duurzame oplossing die bijdraagt aan succesvol samenwerken. Het laat zien hoe met toewijding, inzicht en samenwerking het verschil kan worden gemaakt.